«ایوان دوکه» رئیسجمهوری کلمبیا 13 فوریه با ترامپ در کاخ سفید دیدار کرد و گفتوگوهای آنها با محوریت ونزوئلا برگزار شد. ترامپ از هیأت کلمبیایی پرسید که آیا او باید شش ماه پیش با مادورو مذاکره میکرد؟ و دوکه با صراحت پاسخ داد در صورت انجام چنین مذاکرهای، این یک پیروزی بزرگ برای مادورو محسوب میشد؛ اظهاراتی که نشان میداد اگر اکنون چنین مذاکرهای انجام شود اشتباه بزرگتری خواهد بود.
ترامپ گفت این یک لحظه تاریخی در جهان است. گوایدو از ترامپ به دلیل دعوت به دموکراسی و به نمایش گذاشتن یک رهبری قوی تشکر کرد که باعث شد لبخند بزنم. قوی؟ کاش او میدانست رهبری ترامپ واقعاً تا چه اندازه قوی است.
محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان بیش از همه، نگران حمایت واشنگتن از شاهزادگانی است که در مرحله آتی برای تخت سلطنت با یکدیگر رقابت میکنند.
یک منبع آگاه در دربار سعودی افشا کرد محمد بن سلمان از اینکه رسماً از ارتباط با دولت آمریکا کنار گذاشته شده به شدت شوکه و سردرگم است.
متأسفانه وزارت خارجه همچنان با هیجان و نگرانی در پیگرفتن تضمینهایی از مادورو درباره سلامت پرسنل دیپلماتیک ما در آن کشور بود. این نگرانی بر سر اصل تضمینی که دولت ونزوئلا باید درباره حفاظت کافی از این افراد میداد، نبود بلکه به چگونگی تبادل «یادداشتهای دیپلماتیک» مربوط میشد که بهنظر من این بحثهای پیش پا افتاده در آن شرایط، بیتوجهی و بیاعتنایی کامل به فضای سیاسی گسترده تری بود که اتفاقات مهمی در آن جریان داشت.
جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا تاکید دارد، با گذشت چهار هفته از ورودش به کاخ سفید همچنان در تلاش است تا به تشریفات و تجملات این کاخ عادت کند.
بهنظر میرسید که ترامپ چندان علاقهای به بحث و گفتوگو درباره ونزوئلا ندارد که علت آن بعداً در همان روز معلوم شد. ترامپ اعلام کرد توافقی درباره پایان دادن به تعطیلی دولت (به خاطر اختلاف برسر بودجه ساخت دیوار مرزی با مکزیک) حاصل شده است؛ موضوعی که باعث شد طیفهای مختلف سیاسی کشور چنین تصمیمی را تسلیم شدن کامل او در پروژه ساخت دیوار مرزی مکزیک تفسیر کنند. تعجبی نداشت که او آن روز حال روحی مساعدی نداشت.
تلاش کردم نگرانی ترامپ را برطرف کنم، توضیح دادم که ارتش هنوز در پادگانهای خود مستقر است که این خود بسیار اهمیت دارد و مقامهای ارشد نظامی از دو روز پیش در حال مذاکره با مخالفان درباره امتیازاتی هستند که درصورت ملحق شدن به آنها بازنشستگی کسب خواهند کرد.
پنس گفت ونزوئلا بسیار از حمایت ایالات متحده خوشحال است و با توجه به خطری که ما کرده بودیم، همکاری نزدیکی با ما خواهد داشت. حس میکردم که این واکنش گوایدو رضایت ترامپ را جلب خواهد کرد. بعد از این تماس تلفنی، روی میز پنس خم شدم تا با او دست بدهم و در همان حال گفتم: «این یک لحظه تاریخی است.»او پیشنهاد کرد برای توجیه ترامپ به اتاق بیضی برویم و با توجه به این که ترامپ کاملاً از نتیجه خوشحال بهنظر میرسید، امیدوار بود او روز بعد بیانیهای را در حمایت از گوایدو صادر کند.
"تی. جی داکلو"، معاون دبیرمطبوعاتی کاخ سفید پس از آنکه یک خبرنگار زن را بابت تحقیق در مورد جنبههای خصوصی زندگی خود تهدید به نابودی کرد، استعفا میدهد.
سپس صبح همان روز با ترامپ صحبت کردم. او اکنون درباره دستیابی بهمنابع نفتی ونزوئلا در دوران پساز سرنگونی حکومت مادورو تضمین میخواست و تلاش میکرد اطمینان یابد پس از سرنگونی مادورو، چین و روسیه از توافقهای قبلی خود با حکومتهای غیرقانونی چاوز و مادورو دیگر منفعتی کسب نخواهند کرد.
کاخ سفید از پاسخ به سؤالی مبنی بر آنکه آیا اسرائیل و عربستان سعودی "متحدان مهم" آمریکا هستند یا خیر، طفره رفت.