روزنامه ایران: یکی از اقدامات اصلی آنها، قطع ارتباط بنیادهای مالی روسیه با نهادهای غربی و بخصوص ارتباطات بین بانکی و به عبارتی سیستم سوئیفت است. غربی‌ها مدعی‌اند این رویکرد چنان موفق بوده که روس‌ها در تنگنایی جدی قرار گرفته‌اند و جو بایدن، رئیس جمهور امریکا نیز هفته گذشته در سخنرانی‌اش در محل کاخ سفید بابت این امر از خود تشکر کرد!

وارد کردن فشارهای اقتصادی به کشورهای آغازکننده جنگ، ابتکار تازه‌ای در معادلات سیاسی جهان به حساب نمی‌آید و این سیاست که با عنوان سیاست تنبیهی «تحریم» شناخته می‌شود، سبب شده این کشورها وادار به تعدیل بخشی از اقدامات نظامی خود شوند.

اما وسعت تبعات تحریم‌ها علیه روسیه که طبعاً در دوره اوج ارتباطات اقتصادی، بین‌المللی صورت گرفته است، بسیار بیشتر از گذشته شده است. وقتی غربی‌ها کوشیدند در جنگ خود با روسیه تعدادی از چهره‌های نامدار حاضر در جناح مخالف خود را تحریم و از چرخه ارتباطات بین‌الملل از جمله امکان و توان انجام معاملات بزرگ اقتصادی دور سازند، ادعا شد که اهداف اصلی آنها حاصل آمده اما اگر این را ادعایی بی‌پایه بدانیم (که بواقع نیز بی‌اساس بوده است) نوع برخورد ریشه‌ای اقتصادی با روس‌ها در کشاکش جنگ با اوکراین و خارج شدن آنها از سوئیفت، موجب برخی تجدید نظرها در سیاست‌های انتخابی روس‌ها خواهد شد. اگر ماجرای سوئیفت مهم و تأثیرگذار است، به این سبب است که یک نقش کلیدی رابط را بین بانک‌های مرکزی تمامی کشورها ایفا می‌کند و با روان‌سازی جریان مبادلات بانکی در سطح جهان، حدود 10 هزار بانک را قادر می‌سازد که پرداخت و تبادل مالی را در اشکال مختلف انجام دهند.

سوئیفت نه تنها این روان‌سازی را میسر می‌کند، بلکه با استخراج و ارسال اطلاعات صحیح، کشورهای مبادله کننده را به سلامتی و ایمنی پول‌های تبادل شده مطمئن می‌سازد. از آنجا که دلار حرف اصلی را در مبادلات بین‌المللی می‌زند، امریکا امیدوار است که روس‌ها بها و قیمتی بیش از معمول بابت قطع ارتباط‌شان با سوئیفت بپردازند و بسیار فزون‌تر از کشورهایی متضرر شوند که با «یورو» معامله می‌کنند. با این حال، قطع شدن گاز و نفت ارسالی روسیه به تعداد زیادی از کشورهای غربی و کاهش چشمگیر صادرات گندم از اوکراین نیز فشار معیشتی را در امریکا و اروپا بیشتر کرده و معلوم نیست مردم امریکا که اصولاً به جنگ روسیه و اوکراین اهمیتی نمی‌دهند، تا چه میزان مایل به تحمل تبعات این موضوع و فشارهای شدید اقتصادی و گران‌تر خریدن ارزاقی باشند که تا قبل از تقابل روسیه با اوکراینی‌ها با نیمی از قیمت‌های امروز می‌خریدند. بواقع دولت امریکا باید بپرسد که مردمش تا کی حاضرند تاوان‌هایی از این دست را بابت سیاست‌های دولت خود بدهند.

منبع: Brookings

انتهای پیام/