روزنامه ایران: بازیکنان تیم ملی فوتبال ایران ماه‌ها پیش لباس جام جهانی 2022 قطر را پرو کرده بودند؛ همان زمانی که تیم ملی دوران ترسناک ویلموتس را با 4 برد پیاپی در مرحله پیش مقدماتی پشت‌سر گذاشت و از سیاهی وارد روشنایی شد. پس از آن، مرحله نهایی انتخابی جام جهانی هم خوب پیش رفت و بردها یکی پس از دیگری ثبت شد تا با هرگام، تشویش و تردید بیش از پیش رنگ ببازد. در این شرایط تنها «ژست صعود» مانده بود که آن هم عصر پنجشنبه پس از برتری 1-0 برابر عراق، مقابل لنز دوربین عکاسان شاهدش بودیم. آن‌هم چه تصاویری! چقدر دلنشین و به یادماندنی. حالا برگ زرین دیگری به کتاب قطور و پرافتخار فوتبال‌مان اضافه شده است. برگی که اگر سال‌ها بعد هم برگردیم و آن را مرور کنیم، قطعاً احساس غرور و شعف به سراغ‌مان خواهد آمد.
پنجشنبه 7 بهمن 1400 را فراموش نخواهیم کرد. روزی که کنار هم از ته دل خندیدیم و جشن گرفتیم؛ یک شادی جمعی. از آن دست سورهایی که خیلی به آن نیاز داریم. میلیون‌ها ایرانی برای ساعاتی هم که شده بی‌اعتنا به اقتصاد، سیاست، تورم، کرونا و احتمالاً مشکلات شخصی‌شان به جشن و پایکوبی پرداختند. میادین اصلی بسیاری از شهرها از جمله پایتخت، مملو از هموطنانی شد که با یک دلیل مشترک به خیابان آمده بودند. سرخوش از داشتن تیمی باکیفیت که کلی ستاره در سطح اول فوتبال جهان دارد. تیمی که به معنای واقعی «تیم» است و ستاره‌هایی که هر کدام به غایت دلبری می‌کنند. اگر عکس‌ها و فیلم‌های این جشن خیابانی را با دقت تماشا نکردید، بروید و یک‌بار دیگر به چهره‌های مردم نگاه کنید. چقدر شادی به ما می‌آید. چقدر چهره هرکدام از ایرانیان با خنده زیباتر می‌شود. بیراه نیست بارها این جمله را شنیده‌ایم که «ایرانیان لایق بهترین‌ها هستند»؛ زندگی همراه با آرامش و آسایش و البته مطلوب آن است که تنها به فوتبال محدود نشود.
چه شیرین و دلچسب بود که تحمیل شکست به عراق برای مسجل شدن صعود به جام جهانی در سکوت و مقابل سکوهای خالی ورزشگاه آزادی اتفاق نیفتاد. حضور هواداران و عاشقان تیم ملی چیزی شبیه خامه روی کیک بود و در این بین حضور زنان (ولو محدود) باعث شکل‌گیری جوی فوق‌العاده چه در فضای حقیقی و چه مجازی شد. همین 10 هزار هوادار که در هوای سرد و بارانی تهران به ورزشگاه رفتند، حکم سوخت برای قطار سریع‌السیر تیم ملی را داشتند تا خیلی زود خود را به دوحه برساند. هزاران هوادار زن و مرد به تشویق و حمایت از تیمی پرداختند که حالا فاتح قلب میلیون‌ها ایرانی است.
موفقیت، انتظارات و ذهنیت‌ها را تغییر می‌دهد. دیگر دستاورد‌های قدیمی مهم نیست؛ مهم آینده است. جشن صعود نهایتاً برای چند روز خواهد بود و دیگر باید آن را به گوشه‌ای از ذهن‌مان بسپاریم. در وهله اول به 3 بازی باقیمانده و موفقیت در آن فکر کنیم چون برای رنکینگ و سیدبندی جام جهانی مهم است و اثرگذار. همزمان روی برنامه‌ریزی دقیق و اصولی متمرکز شویم چرا که بازیکنان فعلی تیم ملی در پی رقم زدن اتفاقی تاریخی و تقدیم یک شادی بزرگ‌تر به مردم هستند. تیم ملی فوتبال ایران پتانسیل و توانایی انجام کاری ماندگار را دارد و از این به بعد وظیفه فدراسیون و در رأس آن عزیزی خادم است که همه چیز را به «خوبان عالم» نسپرد و با حمایت همه‌جانبه و برآورده کردن تمام نیازهای کادرفنی و بازیکنان، مسیر را برای صعود تیم ملی از مرحله گروهی جام جهانی، هموار کند.
به امید تجربه این اتفاق مهم و خوشحالی زایدالوصف مردم در پاییز سال آینده...

انتهای پیام/