«صبح روز جمعه 26 دیماه 99، خورشید درآمده بود که از روی تخت بلند شدم. خانوادهام را که عازم سفر یکروزهای بودند، تا دم در بدرقه کردم. نمیدانستم اینها آخرین دفعاتی خواهد بود که پاهای خودم مرا در زندگی جلو میبرند.»
به گزارش ایران آنلاین،«صبح روز جمعه 26 دیماه 99، خورشید درآمده بود که از روی تخت بلند شدم. خانوادهام را که عازم سفر یکروزهای بودند، تا دم در بدرقه کردم. [...] نمیدانستم اینها آخرین دفعاتی خواهد بود که پاهای خودم مرا در زندگی جلو میبرند.» اینها را الیاس میگوید، پسر بیستسالهای که درست یک سال پیش در یک تصادف رانندگی در تهران، دو پایش را از دست داد. «در بزرگراه، زمین کمی خیس بود و سرعت من 130کیلومتر. نتونستم کنترل کنم و از مسیر منحرف شدم ومحکم خوردم به گاردریل. کاملا به هوش بودم. چند دقیقهای طول کشید تا فهمیدم که پاهام نیست.» یک سال گذشته و پاهای مصنوعی دارد. او بزرگ شده، به هر دو معنای استعاری و تحتاللفظی، هم روحش بزرگ شده و هم 7 سانتیمتر قد کشیده. و حالا، دوباره مثل قبل، یک آدم مستقل و پرنشاط شده. «من الان همه کارهای قبل را انجام می دهم؛ کمی سخت تر شده اما خودم از پس همهشان برمیآیم.» و الان در حال آماده شدن برای پارالمپیک هستند... او در این گفتگوی اختصاصی با ایراندیلی، از این یک سال پرماجرایش میگوید.
A man who accidentally grew, both literally and metaphorically
انتهای پیام/
مردی که تصادفی بزرگ شد