روزنامه ایران:بیست و ششم دی‌ماه 1357 روز شادی و خوشحالی مردم ایران بود. روزی که مردم با شعار «شاه فراری شده...» به خیابان‌ها آمدند تا خروج شاه مستبد و دیکتاتور را جشن بگیرند. در آن زمان شاید تنها چیزی که می‌توانست این خوشحالی را کامل کند، دو چیز بود؛ یکی ورود امام خمینی(ره) به کشور و دیگری بازگشت محمدرضا پهلوی برای پاسخگویی و محاکمه که اولی محقق شد و دومی با خیانت و حمایت امریکا انجام نشد.

با این حال بعد از انقلاب همواره این روز، روز جشن و یادآوری مقاومت و پیروزی مردم در مقابل رژیم مستبد پهلوی بود، چراکه بعد از خروج محمدرضا پهلوی بود که ستون‌های سست رژیم پادشاهی یکی یکی فروریخت و منجر به پیروزی بزرگ در 22 بهمن‌ماه 57 شد. دلایل فراوانی را برای خوشحالی مردم از فرار محمدرضا می‌توان برشمرد که بخش قابل توجهی از آن پایان روزهای استبداد و دیکتاتوری در کشور بود.

شرایط زندگی مردم در دوره پهلوی در عرصه‌های مختلف سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، امنیتی و... به قدری اسفبار بود که کمتر ملتی حاضر به تحمل این حجم از ذلت و خواری بود. حال انعکاس این وضعیت در محصولات فرهنگی با توجه به هجمه‌ای که دشمن برای تطهیر چهره پهلوی‌ها دارد بسیار مهم و ضروری است.

واقعیت این است که اگر روایت درست و صحیحی از شرایط کشور در دوره پهلوی‌ها ارائه نشود، روایت تحریف شده و نادرستی در جامعه غلبه پیدا خواهد کرد که دستاویز بسیاری از حوادث سیاسی و اجتماعی خواهد شد.

در این ویژه‌نامه قصد داریم تا تعدادی از کتبی که شرایط دوران انقلاب را در قالب‌های گوناگون برای مخاطبان مختلف روایت می‌کنند معرفی کرده و با چند نفر از این نویسندگان گفت‌وگو کنیم. این آثار از جمله بهترین آثاری هستند که در دو سال گذشته تولید و منتشر شده‌ و توانسته‌اند برخی جوایز ادبی را نیز از آن خود کنند.

برای خواندن گفت و گوی ایران با نویسندگان این کتب بر روی لینک های زیر کلیک کنید.

با «تشریف» بده بستان داشتم

آفت هنر تعصب است

انصاف، شرط روایت موجه از تاریخ

خطر وارونه نویسی تاریخ انقلاب

روایتی نوجوانانه از فکر انقلاب

صدای انقلاب بزرگ از شهرهای کوچک

با انقلاب بزرگ شدیم

بال دوم انقلاب

انقلاب از زبان یک غیرانقلابی

جای خالی قهرمان در ادبیات انقلاب