در ونزوئلا طرحی در دست تهیه بود که ما فکر می‌کردیم برای انتقال کمک‌های انسانی از مرزهای کلمبیا و برزیل و توزیع آن در ونزوئلا امیدبخش است. تا آن موقع مادورو به‌شکل مؤثری مرزها را بسته بود. با توجه به‌وجود مناطق صعب‌العبور و جنگل‌های انبوه و فشرده، برای اجرای این طرح فقط باید از پست‌های مرزی شناخته شده عبور می‌کردند. اجرای طرح انتقال کمک‌های انسان دوستانه نگرانی گوایدو برای مردم ونزوئلا و باز بودن مرزهای بین‌المللی را به نمایش می‌گذاشت که خود حکایت از فقدان فزاینده کنترل مادورو بر اوضاع کشور داشت. به علاوه این امید وجود داشت که مقام‌های نظامی ارشد ونزوئلا از دستور بستن مرزها سرپیچی کنند؛ حتی اگر این اتفاق هم رخ نمی‌داد، مادورو در وضعیت بدی قرار می‌گرفت و به‌عنوان کسی معرفی می‌شد که مانع از دسترسی شهروندان فقیر ونزوئلایی به کمک‌های انسان دوستانه می‌شود.این راهبرد آن چنان مادورو را با مشکل مواجه کرد که با بردن نام من گفت: «شواهدی دارم که نشان می‌دهد جان بولتون در کاخ سفید دستور ترور من را صادر کرده است». خورخه‌ ارئاسا وزیر امور خارجه ونزوئلا هم به او ملحق شد و شکایت خود را این گونه مطرح کرد که او (بولتون) تلاش می‌کند در این کشور به ما دستور دهد». حالا کوبا نیز با بردن نام من، به من حمله می‌کرد و به همین دلیل من روحیه بالایی داشتم./ایران