ظریف یک انسان واقعی بود و از همه مهم تر آراسته به مبادی آداب و اخلاقی نیک و سرشتی زیبا. احترام به بزرگتر و پیشکسوت همیشه مورد توجهشان بود و رعایت آن را مورد تأکید قرار می‌داد و به‌ نظر بنده این مُحسنات، او را از هرلحاظ شایسته یک استاد واقعی معرفی می‌کرد، استادی که در محضر استادان بزرگ تلمذ کرده بود و در عرصه آموزش و آموختن هموار تلاش‌های بسیاری داشت؛ در واقع یکی از حُسن‌های آقای ظریف احترام به تعلیم بود و این موضوع برای او بسیار اهمیت داشت و عشق و علاقه او همواره آشنایی نسل جوان با موسیقی بود و حتی کسانی هم که در این زمینه علاقه‌ای نشان می‌دادند آنها را به آموزش موسیقی ترغیب می‌کرد اما هیچ گاه مانع خلاقیت در هنرجویانش نشد و تأکید داشت تفکر و نگاه خود را در موسیقی ارائه بدهند؛ هنرجویانی که امروزه هریک استادانی تراز اول و بنام در موسیقی هستند. نکته دیگر نوازندگی هوشنگ ظریف بود که شیوه و سبکی منحصر به‌فرد داشت و آنچه می‌نواخت امضای خود او بود چرا که نوازندگی او مانند نام با مسمایش ظریف نواز بود؛درواقع یکی از نکاتی که در نوازندگی باید مورد توجه قرار بگیرد زیبا نواختن است که هوشنگ ظریف به آن متعهد بود و همان‌طور که پیش‌تراشاره کردم، در ارکسترهای مهم و بزرگی فعالیت داشت و حضورش تأثیرگذار و سولیست بسیار خوب و چیره دستی بود وآشنا و مسلط به هر نت که درمقابل او قرار می‌دادند. قطعاتی که آقای پایور انتخاب می‌کرد اغلب سخت و مشکل بود اما هوشنگ ظریف با مهارتی که درهنرش نهفته بود به آسانی از عهده آن بر می‌آمد. گروه پایور از بزرگترین و موفق‌ترین گروه‌های موسیقی ایران است که گذشته از آموزش نوازنده‌های برجسته، در تربیت اخلاقی نوازندگانش هم بسیار اثرگذار بود و درواقع انسان تربیت می‌کرد، بنابراین ارکستری همچون پایور به‌ دلیل دیسیپلین خاصی که داشت مورد عشق و علاقه هر نوازنده‌ای بود که درجمع این ارکستر حضور داشته باشد و بنوازد؛ خود شخص من با وجود 86 سال سن همچنان سروقت برسرکار یا وعده هایم حاضر می‌شوم و این نظم و تربیت درسی بود که از استاد پایور آموختم و تمام شاگردان و نوازندگان او این مهم را مورد توجه قرار می‌دادند و آقای ظریف هم از این خصیصه برخوردار بودند. دراین سال‌ها که با هوشنگ ظریف زندگی کردم دائماً از او آموختم و استاد بنده بودند و در رفتار، کردار، نوازندگی و معاشرت با مردم درس‌های بسیاری از او گرفتم و براین باورم نسل امروز باید در محضر استادانی همچون هوشنگ ظریف‌ها تعلیم می‌دیدند و شاگردی می‌کردند تا بدانند رمز ماندگاری هنر و نام مانایی همچون هوشنگ ظریف چه بوده و چه هست! و البته درکنار آن اخلاق و منش چنین استادانی چون هوشنگ ظریف را الگوی خود قرار بدهند و بیاموزند چنانکه نقل است«ادب بهتر از گنج قارون بود.» بنابراین زیبایی رفتار یک هنرمند آراسته بودن او به آداب و صفات نیک است و این مهم سرمایه پیشرفت او خواهد بود و مانند آب روان در وجود او رخنه خواهد کرد و بی‌شک نسل امروز هم ادامه دهنده اهداف و مسیر بزرگان خود هستند و به این موضوع توجه خواهند داشت.