در این شماره احسان حسینی‌نسب، مریم حسن‌نژاد و فاطمه خسروانی از نسبت شخص و نسلشان با محمدرضا شجریان نوشته‌اند و «وجه مشترک خلوت منحصربه‌فرد ایرانیان معاصر»، «یادبادِ زنده‌رود» و «فقر صبر، فقر جنبه» عناوین سه یادداشت شجریانی سه‌نقطه‌اند. در قسمت پرونده مریم حسن‌نژاد، مریم نظام‌دوست، کوثر محبی، فاطمه خسروانی، فاطمه کلهر، فاطمه فهیمی، شیدا اعتماد و مریم فردی «درباره زن» نوشته‌اند. در بخش نیمخط سه‌نقطه هفدهم هم که ضمیمه کمی تا قسمتی جدی‌تر سه‌نقطه است، چهار یادداشت از نفیسه رحمانی می‌خوانید؛ «آسمانِ یک‌رنگِ زن بودن» که روایتی‌ است از بدبختی‌ها و خوشبختی‌هایی که یک زنِ ایرانی در طول زندگی‌اش می‌کشد، «باور کنید زنِ ایرانی یک چیزهایی می‌پوشیده» که تاریخچه حجاب را از زمان هخامنشیان تا امروز را بررسی می‌کند، «اسب را گم کرده‌ایم، پی نعلش می‌گردیم» که به واکاوی فمینیست پرداخته و «برای رضای خدا هم که شده زن باشیم، نه عروسک فرنگی» که زنان نامدارِ دیروز را در کنار نمونه‌های مشابه امروزی معرفی می‌کند. تهرانشهر شماره هفدهم سه‌نقطه، در مبدأ با یادداشت «جای دنجی برای زندگی و رفاقت و عاشقی» از سعید مروتی در مورد شهرک شهرداری آغاز می‌شــــــــود، در تهران مرکز مریم حسن‌نژاد با «موبایـل نبود، ناخن‌کار بود» از زنان در شهر و موقعیت‌های شهری
نوشته است.  ابراهیم افشار در «شهری که دوست می‌داشتم» با «قتل فجیع روزنامه‌فروش در میدان سپه» داستانی از تهران قدیم را روایت کرده است و محمدحسین افخمی هرچند در این مطلب هم هنوز پرسش علت نامگذاری خیابان جردن را بی‌پاسخ گذاشته با «خانم روباه شگفت‌انگیز» قسمت «داستان یک شهر» را در این شماره ادامه داده است. هفدهمین شماره ماهنامه سه‌نقطه، که به مدیرمسئولی امید مهدی‌نژاد، سردبیری مرتضی کاردر و مدیریت هنری محمد صمدی منتشر می‌شود در ۲۱۶ صفحه در کتابفروشی‌ها، دکه‌های روزنامه‌فروشی و فروشگاه‌های آنلاین عرضه شده است.