روزنامه ایران: در برنامه‌های خبری تلویزیون هم به‌کرات شنیده می‌شود که از طریق این عملیات چه میزان زمین‌های غصب شده آزاد گشته و دوباره به تملک دولت درآمده است. این موارد نشانگر حساسیت و اضطرابی است که دولت دهلی‌نو در قبال اقدامات کشمیری‌ها و قدرتی دارد که به طور ذاتی در اهالی کشمیر وجود دارد و همواره به نحوی از آنجا بروز یافته است. در این روند حتی خانه‌ها و مایملک شماری از افراد متمایل به دولت هند نیز مورد تعدی و ویرانی قرار گرفته و شاید هدف از این کار، انتقال این مفهوم به مردم بوده باشد که سیاستمداران در این کشور ملاحظه هیچ کس را نمی‌کنند و حتی اگر دولتی‌ها دست به ساختمان‌سازی‌های غیرقانونی زده باشند، عمارت‌هایشان ویران و به دولت مرکزی عودت داده خواهد شد.
التهاب‌هایی که دوچندان شد
در بیش از 30 سالی که از آغاز کشمکش دولت مرکزی هند با کشمیری‌ها می‌گذرد، منازل افراد بی‌شماری در کشمیر ویران شده و این امر محصول عدالت‌طلبی دولت توصیف شده ولی واقعیت امر این است که دولت هند از همین طریق قصد گوشمالی کشمیری‌هایی را داشته که هرگز در راستای اهداف دولت حرکت نکرده و با خط‌مشی‌های تعیین شده در دهلی‌نو تعارض آشکاری داشته‌اند.
به همین خاطر بارها اتفاق افتاده که به جای ویران‌سازی محل‌های زندگی کشمیری‌ها توسط ارتش هند و نسبت دادن آن به تصرف‌های عدوانی صورت گرفته، متعلقات کشمیری‌ها و سرپناه‌های ظاهراً غیرقانونی آنها توسط احزاب تندرو طرفدار دولت به آتش کشیده شده و این امر التهاب‌های منطقه کشمیر را که پایان‌ناپذیر است، دوچندان ساخته است.
در سال‌های اخیر خانه‌ها و مستغلات متعلق به ناراضیان سیاسی، گروه‌های مسلح ضددولتی و ارگان‌هایی سیاسی همچون «کنفرانس حریت» و گروه‌های سیاسی- مذهبی‌ای مانند «جماعت اسلامی» (که البته توسط دولت دهلی غیرقانونی نامیده شده) به دفعات به تملک دولت درآمده و این بهانه مطرح شده که اگر دولت دست به این کار زده، به قصد بسط قانون در تمامی سطح کشور و محو هرگونه اقدام تروریستی احتمالی بوده است.
خانواده‌های برخی از افراد و احزاب فوق هم از این پروسه به ظاهر قانونی مبرا نمانده و بارها به زندان گسیل شده‌اند و زمانی که وابستگان آنها برای ملاقات آنان در زندان تقاضای وقت و نوبت کرده‌اند، در پاره‌ای از موارد هیچ نشانی از آنها یافت نشده و جزو مفقودین تلقی شده‌اند.
حق تملک انکار شده
کشمیری‌ها معتقدند همه این روش‌های برخورد ظالمانه و زیاده‌روی در تأدیب مردمی که فقط حق قانونی خویش را در کشمیر می‌طلبند، محصول سیستم ایجاد ترس در این منطقه و خلع سلاح روحی و روانی آنها است تا به این ترتیب عزم و مقاومت آنها شکسته شود و دست از مبارزه‌جویی بشویند و رام و مهار شوند. همه اینها سبب شده مردم کشمیر با اتفاقات و مواردی مکرراً روبه‌رو شوند که با وجود همه تلخی‌های آن تبدیل به جزء ثابت زندگی آنها شده و گریزی از آن برایشان متصور نیست.
دولت هند از بیان این ایده هم ابایی ندارد که اگر ملکی در کشمیر متعلق به مردم این منطقه باشد، طریقه تصرف و تملک آن باید قانونی باشد و با قواعد دولت مرکزی همخوانی داشته باشد و هر فرایندی بجز این مصداق تصرف عدوانی است و به تبع آن دولت حق دارد عمارت‌های ساخته شده توسط کشمیری‌ها را بکوبد و زمین آن را تصرف کند. در نهایت دولت هند در هر یک از بیانیه‌های خود تصریح می‌کند که این زمین‌ها مایملک دولت است و کشمیری‌ها حق تملکی در قبال آن ندارند.
سوء نظری که نسبت به کشمیری‌ها و مایملک آنها وجود دارد، در مصاحبه اخیر یک ژنرال ارتش هند که بخشی از عملیات ویران‌سازی منازل کشمیری‌ها را توسط گروهان‌های تحت هدایتش مدیریت می‌کرد، نمود آشکاری داشته است.
این ژنرال در پاسخ به خبرنگاری که پرسید این دولت می‌داند ویران‌سازی مایملک کشمیری‌ها با بولدوزرها و نظایر آن اثر تخریبی شدیدی روی روحیات و اذهان کشمیری‌ها می‌گذارد و آنها را در زمینه مقاومت و قیام علیه دولت مرکزی مصمم‌تر می‌کند، گفت: «نه تنها اقدامات ما الزامی و این گونه برخوردها سزاوار کشمیری‌ها است، بلکه باعث ایمن‌سازی بیشتر این منطقه می‌شود. مالکان این سازه‌های غیرقانونی نه تنها قواعد کشور را به هیچ گرفته‌اند، بلکه با مأوا دادن به کشمیری‌های یاغی و مسلح، مردم را به قیام علیه دولت تشویق می‌کنند. آنها بدانند که ما فقط به چشم عوامل قیام به آنان نگاه می‌کنیم و به تبع آن رحمی را شامل حال‌شان نمی‌کنیم. آنها در این بساط آشفته، دخیل و از هر جهت متضرر هستند.»
آنها تسلیم نمی‌شوند
به این ترتیب دولت هند با تکرار کارهایی که رژیم صهیونیستی در قبال مردم فلسطینی انجام می‌دهد و با راندن آنها از کرانه باختری به شهرک‌سازی‌های غیرقانونی در آنها برای جنایتکاران اسرائیلی مبادرت می‌کند، تصویری تلخ از خود در اذهان نه فقط هندی‌ها بلکه مردم جهان ایجاد و سایر قوم‌ها و ایالات هند را هم نسبت به خود بسیار بدبین می‌کند.
فایده بزرگ استمرار مقاومت کشمیری‌ها در قبال زیاده‌خواهی‌های دولت مرکزی، رو شدن هر چه بیشتر دست ظالمان و محبوب‌تر شدن کشمیری‌ها در معادلات جهان است. مردمانی که با خود عهد کرده‌اند هرگز مایملک و هویت خود را بر اثر حملاتی از این قبیل از دست ندهند و تسلیم شدن در آیین آنها جایی ندارد.
انتهای پیام/