مجموعه شعر «چو گلدان خالی» سروده شیرینعلی گلمرادی حاوی اشعاری در رثای زندهیاد قیصر امینپور شاعر معاصر نامآشنا منتشر شد.
من دیر رسیدم. شبیه حضرت عباس میخواست به میدان برود. حتی از «حر» هم دیرتر رسیده بودم! اما گویا هنوز هم دیر نشده بود. شبیه شمر با کلاهخود و شمشیر و زره، در میدان جولان میداد و وقیحانه به قصد خود اعتراف میکرد. سمت راست میدان، اهل حرم و سبزپوشان ایستادهاند و سمت چپ، سرخپوشان. چقدر نزدیک و چقدر دور! مشکل بود تا باور کنم که اینجا کربلا و امروز عاشورا است؛ ولی شبیه بود!
قیصر امینپور بیش از ربع قرن شعر سرود و منتشر کرد. در طول این سالها همچنان حرف دلش را سرود. اگر عاشقانه نوشت، عاشقانههایش با صدق عاطفی اصیلی آمیخت. اگر شعرهایی با درونمایههایی از اجتماع پیرامون و جهان واقع نوشت، آن را با درد و دریغ راستین سرشت. از سرِ همراهی با جماعت و سفارش این و آن چیزی ننوشت. بیگمان او هم غم نان داشت؛ اما برای نان شعر نسرود. به پسند و ناپسند دربارهای شعر نیندیشد. رسم قاب و قاب مرسوم را تاب نمیآورد.
قیصر امینپور نویسنده، مدرس دانشگاه و شاعر معاصر ایرانی که ۲ اردیبهشت ۱۳۳۸ در گتوند استان خوزستان به دنیا آمد یکی از تأثیرگذارترین شاعران معاصر علیالخصوص شعر امروز نیمایی و غزل بود. یکی از ویژگیهای شعر و شخصیت امینپور آن بود که مورد احترام تمام جریانها و چهرههای ادبیات بود و در این زمینهکمتر کسی را میتوان شبیه او پیدا کرد. او ۸ آبان ۱۳۸۶ در گذشت و یک سال بعد بهعنوان منتخب هفتمین همایش چهرههای ماندگار معرفی شد.
نامزدهای سومین دوره کتاب سال دفتر شعر جوان «جایزه قیصر امینپور» مشخص شدند.
فرمانده یگان حفاظت شهرداری تهران از دستگیری سارقین سردیس قیصر امینپور و کشف این سردیس خبر داد و گفت: اینکه حفاظت از مجسمهها و سردیسهای سطح شهر وظیفه کدام ارگان است قطعا وظیفه پلیس در حوزه کشف و دستگیری و همچنین اقدامات پیشگیرانه بر عهده شهرداری است. در حال حاضر مسئولین همه تمهیدات لازم را باید مد نظر قرار دهند که دیگر این اقدامات تکرار نشود.
پروژه نمایشی – موسیقایی «سوگ آزادگی» به آهنگسازی فردین خلعتبری و کارگردانی مجید خسروآبادی در بوستان آب و آتش تهران آغاز شد.
سرقت سردیس قیصر امینپور از اتفاقات حاشیهساز هفته پیش بود. اتفاقی که به اشکال متفاوت قبلاً هم اتفاق افتاده بود اما این بار با واکنشهای بیشتری از سوی صاحبنظران مواجه شد.
۸ آبان ۱۳۸۶ روزنامهها به ناگهان پر شدند از تیترهایی با نام و شعرهایی از قیصر امینپور (تولد۲ اردیبهشت ۱۳۳۸ / گتوند، خوزستان) و خبرهایی که از رفتن او مخابره میشد...
«دردهای من/ گرچه مثل دردهای مردم زمانه نیست/ درد مردم زمانه است/ مردمی که چین پوستینشان /مردمی که رنگ روی آستینشان / مردمی که نامهایشان / جلد کهنه شناسنامههایشان درد میکند.»
از 27 فروردین تا دوم اردیبهشت، سه میلاد مهم داریم در شعر و پژوهش معاصر: بهمنی[27 فروردین 1321]، شمیسا [29 فروردین 1327]و امینپور [دوم اردیبهشت 1338]؛ امینپور دیگر در حیات این جهانی نیست اما یادش، شعرش هست. از این سه نفر، تنها بهمنیست که چهرهای دانشگاهی نیست.