روزنامه ایران: بر پایه دادههای آماری از جریان نیروی کار و جابهجایی این نیرو در بخشهای مختلف اقتصادی کشور از تابستان سال 1400 به تابستان 1401 نشان میدهد بیشترین درصد جابهجایی در وضع فعالیت با میزان 37.5 درصد، مربوط به انتقال بیکاران به شاغلان بوده است.
دادههای این گزارش بیانگر کمترین ثبات در وضع فعالیت مربوط به بیکاران با مقدار 34 درصد است. در این بازه زمانی، این میزان برای مردان 32.3 درصد و برای زنان 37.3 درصد بوده است.
در تابستان سال 1400، از جمعیت در سن کار مشترک 37.3 درصد شاغل و 3.8 درصد بیکار بودهاند، که در تابستان سال 1401، میزان شاغلان به 37.4 درصد افزایش یافته و بیکاری نیز با کاهش مواجه شده و به 3.4 درصد رسیده است.
در این بازه زمانی اشاره شده، جمعیت بیکار کشور در تابستان 1401، بر پایه جریان جابهجایی نیروی کار در تابستان سال 1401، به میزان 0.4 درصد با کاهش مواجه شده است.
نکته جالب آنکه کاهش نرخ بیکاری مربوط به جابهجایی بیکاران در تابستان سال 1400 به وضعیت غیرفعال در تابستان 1401 روند کاهشی داشته است.
در این مدت، وضعیت فعالیت شاغلان مرد با میزان 90 درصد بیشترین جابهجایی را به خود اختصاص داده است.
در این میان، از تابستان سال 1400 به تابستان سال 1401، کمترین ثبات متعلق به بیکاران به میزان 34 درصد بوده است. این میزان برای مردان 32.3 درصد و برای زنان 37.3 درصد است.
بر اساس این گزارش، 49.4 درصد از بیکاران تابستان سال 1400 در سه ماهه دوم سال 1401 به جمع شاغلان افزوده شدهاند و در زنان نیز 13 درصد بیکاران این قشر در این مدت شاغل شدهاند.
از طرفی، کمترین میزان انتقال از وضعیت غیرفعال به بیکاری از تابستان سال 1400 به تابستان سال 1401 رقم ناچیزی است و این میزان در این بازه زمانی 1.8 درصد است که در بین مردان این میزان 1.2 درصد و در زنان 2.9 درصد است که کمترین مقدار تغییر را در این بخش به خود اختصاص دادهاند.
تحلیل جدید مرکز آمار ایران، از وضعیت جابهجایی نیروی کار، از تابستان سال 1400 به تابستان سال 1401، نشان میدهد که بیشترین جابهجایی در نقاط شهری و روستایی مروبط به انتقال وضعیت نیروی کار از بیکار به شاغل بوده است؛ چنانچه در نقاط شهری این میزان 35.9 درصد و در نقاط روستایی 45.9 درصد بوده است.
همچنین کمترین میزان تغییر در وضعیت فعالیت در نقاط شهری و روستایی که منجر به جابهجایی نیروی کار از غیرفعال به بیکار شده است در این بازه زمانی رخ داده است. در نقاط شهری این مقدار 2 و در روستاییان 1.2 درصد بوده است.
این در حالی است که در جمعیت نقاط شهری در سن کار در فصل تابستان سال 1400، 36.2 درصد شاغل و 4.1 درصد بیکار وجود داشته که وضع فعالیت و جابهجایی نیروی کار در تابستان سال 1401 با افزایش شاغلان و کاهش بیکاران مواجه شده است، چنانچه در تابستان امسال، وضع فعالیت شاغلان 36.4 درصد و بیکاران 3.7 درصد اعلام شده است.
همچنین وضع فعالیت بیکار در نقاط شهری و روستایی به ترتیب با مقادیر 34.1 و 33.4، دارای کمترین مقدار ماندگاری وضع فعالیت در جابهجایی نیروی کار را از آن خود کرده است.
یکی دیگر از نتایج این گزارش حاکی است که از تابستان سال 1400 به تابستان 1401، کمترین میزان تغییر در وضع فعالیت مربوط به مردان بوده است؛ به عبارتی در این بازه زمانی مردان کمترین میزان از دست دادن شغل را داشتهاند که این میزان 2.9 درصد بوده است.
بنابراین بر پایه این گزارش مرکز آمار از جابهجایی نیروی کار از تابستان سال 1400 به تابستان سال 1401، بیشترین تغییرات در وضع فعالیت مربوط به بیکاران بوده و بیکاری در این مدت بیثباتترین وضع را داشته است.
آگاهی از تغییرات نیروی کار در سطح فردی که بیانگر پویایی بازار کار است برای سیاستگذاران و ناظران اجرای برنامههای اقتصادی بسیار مهم است، زیرا بعد از اجرایی شدن یک راهبرد اشتغالزایی، بررسی عملکرد آن ضروری است. بدین منظور طی یک دوره در نظر گرفته شده، اندازه و ویژگیهای جمعیتی افرادی که اشتغال خود را از دست دادهاند، اندازه و ویژگیهای جمعیتی افرادی که کار پیدا کردهاند و اندازه و ویژگیهای جمعیتی افرادی که وضعیت نیروی کار آنها طی زمان در نظر گرفته شده، تغییر کرده است بسیار مهم و قابل بررسی است که در این باره آمارهای جابهجایی مورد مطالعه و تحلیل قرار میگیرند.
آمار بیکاری و اشتغال
بر اساس گزارش مرکز آمار از نرخ بیکاری تابستان سال 1401، بررسی نرخ بیکاری افراد ١٥ ساله و بیشتر نشان میدهد که ٨,٩ درصد از جمعیت فعال (شاغل و بیکار)، بیکار بودهاند. بررسی روند تغییرات نرخ بیکاری حاکی از آن است که این شاخص، نسبت به فصل مشابه در سال قبل (تابستان ١٤٠٠)، ٠.٧ درصد کاهش یافته است.
در تابستان ١٤٠١، به میزان ٤١,٠ درصد جمعیت ١٥ ساله و بیشتر از نظر اقتصادی فعال بودهاند، یعنی در گروه شاغلان یا بیکاران قرار گرفتهاند. بررسی تغییرات نرخ مشارکت اقتصادی حاکی از آن است که این نرخ نسبت به فصل مشابه در سال قبل (تابستان ١٤٠٠) ٠.١ درصد کاهش یافته است.
جمعیت شاغلین ١٥ ساله و بیشتر در این فصل ٢٣ میلیون و ٧٧٩ هزار نفر بوده که نسبت به فصل مشابه سال قبل ٣٧٤ هزار نفر افزایش داشته است. بررسی اشتغال در بخشهای عمده اقتصادی نشان میدهد که در تابستان ١٤٠١، بخش خدمات با ٥٠,٤ درصد بیشترین سهم اشتغال را به خود اختصاص داده است. در مراتب بعدی بخشهای صنعت با ٣٣.٨ درصد و کشاورزی با ١٥.٨ درصد قرار دارند.
نرخ بیکاری جوانان ١٥ تا ٢٤ ساله حاکی از آن است که ٢٣,٠ درصد از فعالان این گروه سنی در تابستان ١٤٠١ بیکار بودهاند. بررسی تغییرات فصلی نرخ بیکاری این افراد نشان میدهد، این نرخ نسبت به فصل مشابه در سال قبل (تابستان ١٤٠٠) ٢.٧ درصد کاهش یافته است.
بررسی نرخ بیکاری گروه سنی ١٨ تا ٣٥ ساله نیز نشان میدهد که در تابستان ١٤٠١ معادل ١٦,٢ درصد از جمعیت فعال این گروه سنی بیکار بودهاند. این در حالی است که تغییرات فصلی نرخ بیکاری این افراد نشان میدهد این نرخ نسبت به تابستان ١٤٠٠، به میزان ١.٤ درصد کاهش یافته است.
بررسی سهم جمعیت ١٥ ساله و بیشتر دارای اشتغال ناقص نشان میدهد که در تابستان ١٤٠١معادل ٩,٢ درصد جمعیت شاغل، به دلایل اقتصادی (فصل غیرکاری، رکود کاری، پیدا نکردن کار با ساعت بیشتر و…) کمتر از ٤٤ ساعت در هفته کار کرده و آماده برای انجام کار اضافی بودهاند. این در حالی است که ٣٩.٦ درصد از شاغلین ١٥ ساله و بیشتر، ٤٩ ساعت و بیشتر در هفته کار کردهاند.
انتهای پیام/