مجموعه نمایشنامه‌هایی از نویسندگان مصری که بر اساس آن تله تئاتر«دفینه گندم» را با همکاری دوستانی همچون داوود رشیدی و علی عمرانی برای تلویزیون ساختیم. همان موقع بود که تازه متوجه شدم شاخصه کار ناظرزاده کرمانی تنها پژوهش‌هایی که در عرصه تئاتر انجام داده و نوشته نیست و او در ترجمه هم زحمات بسیاری کشیده است.
همه آنهایی که ناظرزاده کرمانی را می‌شناسند می‌دانند که او بحق استادی تمام و کمال است. من هیچگاه در کلاس‌های درس او حضور نداشتم اما آن طور که در عالم همکاری درباره‌اش شنیده‌ام گویا در کلاس درس هم استادی با دقت است که برخلاف برخی، خساستی در انتقال علم و دانش خود به دانشجویان به خرج نمی‌دهد.
هر‌چند که آن سال‌هایی که ایشان سرحال‌تر بود بیشتر در کلاس‌های درس حاضر می‌شد. به یاد دارم که انتشارات نمایش سال‌ها قبل کتاب‌هایی از ناظرزاده کرمانی با عنوان‌های نظریه‌پردازی و شیوه‌پردازی در تئاتر منتشر کرد. کاری که او با انتشار این آثار در تئاتر انجام داد بی‌شک نخستین اقدامی بود که در کشورمان رخ می‌داد.
جوانان علاقه‌مندی که خواهان فعالیت در عرصه تئاتر هستند شاید جالب باشد که بدانند ناظرزاده کرمانی نظرجالبی هم درباره زبان فارسی دارد. او برخی اصطلاحات فارسی را وارد ادبیات نمایشی کرده که تا پیش از آن یا وجود نداشته‌اند یا کاربردی نداشته‌اند.
با این حال به گمانم باید قدری صبر کرد و دید این اصطلاحات جا می‌افتند و مورد استفاده همگان قرار می‌گیرند یا همچون برخی واژه‌های پیشنهادی فرهنگستان زبان و ادب به دست فراموشی سپرده می‌شوند.