به‌گزارش سایت شبکه خبری «الجزیره»، صبح دیروز، اندکی پس از اینکه حوزه‎های انتخاباتی درهای خود را به روی مردم گشودند، چند مرد مسلح ناشناس به اتوبوسی که بیش از 100 نفر از رأی دهندگان را به یکی از حوزه‎های رأی‎گیری در «تانتریمال» در 240 کیلومتری «کلمبو» می‎برد، حمله کردند. این حمله تلفاتی در برنداشت.
هرچند این حمله باعث شد، مردمی که قصد رفتن به حوزه‎های انتخاباتی را داشتند، با ترس و نگرانی به پای صندوق‎های رأی بروند. اما ناظران معتقد بودند، نمی‌تواند تأثیر منفی چشمگیری بر مشارکت مردمی در انتخابات داشته باشد. مردم سریلانکا به‌طور سنتی همواره حضور قابل توجهی در انتخابات دارند. برای مثال مشارکت مردمی در انتخابات ریاست جمهوری سال 2015 به بیش از 81.5 درصد رسید. در آن انتخابات «مایتریپالا سیریسنا» بیشترین آرا را کسب کرد و بر کرسی ریاست جمهوری نشست. او در انتخاباتی که دیروز برگزار شد، شرکت نداشت و حزب ترجیح داد به‌جای او از «گوتابایا راجاپاکسا» حمایت کند. «راجاپاکسا» که برادر «ماهیندا راجاپاکسا» رئیس‎جمهوری دو دوره سریلانکا است، پیشتر وزیر دفاع سریلانکا بوده است. اما رقیب او نیز قدر بود. «ساجیت پرماداسا» از حزب «اتحاد ملی»، از حمایت «رانیل ویکرماسینگه»، نخست‎وزیر برخوردار است. قدرت «ویکرماسینگه» نیز کم از قدرت رئیس‎جمهوری کنونی نیست. ماه اکتبر سال پیش (مهر ماه 97) «سیریسنا» تلاش کرد او را برکنار کند، اما نتوانست.
همین رویارویی دو مرد حاضر در قدرت، یعنی رئیس‎جمهوری و نخست‎وزیر یکی از مهم‎ترین مسائلی است که تحلیلگران می‎گویند، انتخاباتی که دیروز برگزار شد، می‎تواند آینده این کشور و نتیجه جنگ بر سر قانون اساسی و میزان اختیارات رئیس‎جمهوری را روشن کند. بحران سال گذشته پس از آن بروز کرد که «سیریسنا» که قصد داشت، هم حزبی خود، «ماهیندا راجاپاکسا» را جانشین «ویکرماسینگه» کند، مدعی شد، قانون اساسی به او این اختیار را می‎دهد که نخست‌وزیر را برکنار کند. اما در نهایت دیوان عالی کشور مانع این کار شد و ادعا کرد، تفسیر «سیریسنا» از قانون اساسی اشتباه است و رئیس‎جمهوری قدرت عزل و نصب نخست‌وزیر را ندارد.
این دعوا به انتخابات دیروز نیز کشیده شد و هر دو کاندیدای برتر انتخابات دیروز در کمپین‎های خود تأکید کرده بودند، در صورت پیروزی «ویکرماسینگه» را برکنار خواهند کرد. از همین رو انتظار می‎رود، بعد از انتخابات رئیس‎جمهوری، اتفاقات قابل توجهی در پارلمان رخ دهد. اگر «راجاپاکسا» برنده شود، احتمالاً تلاش می‎کند، پارلمان را به سمت رأی عدم اعتماد از «ویکرماسینگه» ببرد. اگر هم «پرماداسا» برنده شود، احتمالاً با توجه به اینکه با «ویکرماسینگه» هم حزبی است، از او که رهبر حزب هم هست، خواهد خواست خود استعفا کند. از همین رو برخی تحلیلگران معتقدند، ممکن است «ویکرماسینگه» خود بیشتر علاقه‎مند به پیروزی حزب رقیب و راهیابی «راجاپاکسا» به کاخ ریاست‎جمهوری باشد. زیرا در این صورت احتمال ماندن او در قدرت بیشتر خواهد بود. بویژه که طبق تغییراتی که اخیراً در قانون اساسی سریلانکا داده ‎شد، قدرت رئیس‎جمهوری تنزل یافته‎ است.
مطابق قانون اساسی سریلانکا، سیستم قدرت در این کشور ترکیبی از سیستم ریاست‎جمهوری امریکا و پارلمانی انگلیس است. بر این اساس رئیس‎جمهوری، رئیس کشور، رئیس کابینه و بالاترین شخص دولت است. او تنها فردی در سیستم سیاسی کشور است که با رأی مردم انتخاب می‎شود. او قدرت دارد اما نه قدرت نامحدود و بدون کنترل.