به گزارش ایران آنلاین، کارگردان «سرهنگ ثریا» گفت: «ژاله صامتی» که یکی از درخشان‌ترین بازی‌ها را انجام داد و «علی‌رضا برازنده» مدیر فیلمبرداری، از حدس‌های من برای نامزدشدن هستند. ولی باید صبر کرد و دید نظر داوران چیست و بقیه فیلم‌ها چگونه‌اند.
لیلی عاج روز شنبه ۱۵بهمن در پاسخ به این سوال که با توجه به نسبت کمتر فیلمسازان زن به فیلمسازان مرد در سینمای ایران و در این دوره از جشنواره، در این رقابت احتمال موفقیت فیلمتان را چگونه می‌بینید، گفت: من خیلی قائل به این تفکیک جنسیتی نیستم. ترجیح می‌دادم از من پرسیده شود که من در رقابت به بیست و سه فیلم دیگر، در مورد فیلمم چه طور فکر و آن را چطور ارزیابی می‌کنم. هنوز فیلمی ندیدم تا بتوانم قضاوت کنم اما قطعا هنرمندان و سینماگران قدَری در این عرصه هستند که رقابت با آنها سخت است.
وی درباره بازخورد فیلم در میان اهالی رسانه گفت: به نظرم همه چیز خوب بود، حضور خانواده‌ها در سالن برای من دلگرمی بود. بیش از اینکه نگران واکنش و نظرات رسانه‌ها باشم، نگران این بودم مادرهایی که ۳۰، ۳۱ سال است بچه‌هایشان را ندیده‌اند، وقتی فیلم را می‌بینند، چه حس و حالی دارند. فکر می‌کنم همین که آنها فیلم را دیدند و راضی بودند و حالشان با فیلم خوب است، من به آن چیزی که می‌خواستم رسیدم.
این کارگردان درباره وجود لهجه‌ها و گویش‌های مختلف کاراکتر (شخصیت) ها و نداشتن زیرنویس گفت: این موضوع یک انتخاب بود و من به این نتیجه رسیدم که از حال و هوای داستان و توضیح آدم‌های دیگر قصه، مشخص می‌شود که افراد چه می‌گویند، بنابراین خیلی احساس نیاز برای زیرنویس نمی‌کردم.
جلیل شعبانی تهیه‌کننده سرهنگ ثریا درباره بازه پیش تولید و تولید این فیلم گفت: دو ماه برای پیش تولید این کار زمان گذاشتیم. با توجه به اینکه لوکیشن فیلم وجود نداشت و از لحاظ هزینه این امکان وجود نداشت که فیلم را در اردوگاه اشرف بسازیم، مجبور بودیم عین به عین دکور اردوگاه را اجرا کنیم.
وی افزود: برای ساخت دکور با یک زمین مسطح روبه‌رو بودیم و باید همه چیز را از صفر بنا می‌کردیم. تحقیقات گسترده‌ای انجام دادیم. عکس‌ها و فیلم‌های متفاوتی را از اردوگاه اشرف دیدیم و با آدم‌هایی که آنجا حضور داشتند گفت و گو کردیم. بعد از آن، نقشه‌ای کشیدیم و ماکتی ساختیم و بعد از اینکه مورد تایید کسانی که آن زمان آنجا حضور داشتند، قرار گرفت، کار ساخت و ساز دکور را در شرایط سخت فصلی در شهرک سینمایی دفاع مقدس شروع کردیم. برای بنا کردن دکور، دنبال زمین مسطحی می‌گشتیم که اطرافش آلودگی صوتی و تصویری نباشد. با توجه به اینکه شهرک دفاع مقدس تا حدودی محصور بود، آنجا را برای این کار انتخاب کردیم. در عرض ۵۰ روز دکور آماده فیلمبرداری شد و حدود ۵۰ جلسه فیلمبرداری‌مان به طول انجامید.
سرهنگ ثریا فیلم گرانی نیست
وی در خصوص میزان هزینه صرف شده برای تولید این فیلم گفت: سرمایه را باید سرمایه گذار اعلام کند اما شما وقتی عرض و طول فیلم را می‌بینید، می‌فهمید که فیلم گرانی نیست. هیچ سرمایه‌گذاری، چه دولتی و چه خصوصی برای فیلم اول یک کارگردان، هزینه زیادی نمی‌کند. بنابراین هزینه زیادی برای این فیلم صرف نشد. چرا که نه هنرپیشه‌ها عجیب و غریب بودند نه دکور و لوکیشن. عوامل فیلم هم از جمله خود کارگردان، دستمزد یک کار آپارتمانی را گرفتند در حالی که کار در سخت و سرما و بارندگی و طوفان ساخته شد.
شعبانی درباره ریسک سرمایه‌گذاری برای یک فیلم اولی گفت: بالاخره همه کارگردان‌ها از یک جایی شروع می‌کنند و باید حمایت شوند اما این سرمایه گذار و تهیه کننده است که باید تشخیص بدهد آدمی که برای این کار انتخاب کرده است استعداد و توانایی ساخت این سناریو را دارد یا نه. اگر تصمیم درستی بگیرد حتما نتیجه خوبی در پی خواهد داشت و اگر تصمیم غلطی بگیرد حتما فیلم، فیلم خوبی نخواهد شد. برای همین می‌توان به هوش و استعداد آدمی که انتخاب کردیم، تکیه کنیم.
تهیه کننده سرهنگ ثریا درباره ارزیابی‌اش از استقبال مخاطبان از فیلم گفت: به نظرم مخاطبان اثر، خیلی جذب کار شدند؛ به لحاظ اینکه یک ملودرام (اثر احساسی مبتنی بر شخصیت پردازی) مادر و فرزندی و خانوادگی را در بسترهای زیرین خودش دارد و این می‌تواند مخاطب را به سمت خودش جلب کند. من احساس می‌کنم مخاطبان با فیلم ارتباط خوبی برقرار کردند. نقش مادر را که ژاله صامتی بازی کرده بود خیلی پسندیدند و واقعا کار خیلی خوب از آب درآمده و باور پذیر شده است.
انتهای پیام/